ညာ ...ညာျပီးေတာ့လဲ... ညာေနအုံးမွာ...

လိႈင္းဋီကာ
ေကာင္းကင္ႀကီးက ျပာတယ္။
ၾကယ္ကေလးေတြက လင္းလက္တယ္။
လမင္းၾကီးက.....သာ
ေယာက္်ားေတြက.....ညာ
အင္း.....ေယာက္်ားေတြက ညာတယ္၊ ညာရုံတင္မကဘူး၊ညာလြန္းတယ္လို႔
မိန္ကေလးေတြက ေျပာၾကတယ္။ေယာက္်ားေတြကတကယ္ခံစားမႈနဲ႔ ေျပာခဲ့တာတူတယ္။
ညာခဲ့ပုံမေပၚပါဘူး။

ၾကယ္ကေလးေတြမ်ားသလို ေမတၱာအႀကင္နာေတြ မ်ားတဲ့အေၾကာင္းလည္း
ေယာက္်ားေတြက သူတို႔ခ်စ္တဲ့မိန္းကေလးေတြကိုေျပာတယ္။လ၀န္းနဲ႔တူတဲ့ ေမမ်က္ႏွာ။ ၾကယ္ကေလးလို ရႊန္းလဲ့တဲ့
ေမ့မ်က္လံုးတို႔.....ဘာတို႔လို႔လည္း ေျပာတတ္တယ္။ေကာင္းကင္ျပည့္၊မိုးလံုးျပည့္ ေမတၱာေတြနဲ႔ ေမအေပၚ လႊမ္းမိုးထားခ်င္တယ္။ ဘာတယ္၊ ညာတယ္လို႔လည္းေျပာတယ္။ခံစားမႈေတြနဲ႔ေျပာတာ၊ တကယ္ခံစားေျပာခဲ့တာေတြ ျဖစ္မွာေပါ့။
အေျပာခံရသူေတြကလည္း ၾကိဳက္ပံုရပါတယ္။ မဟုတ္မွန္းသိသိနဲ႔ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေနတာမ်ဳိးေတြကလည္းရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အိမ္ေထာင္ျပဳၾက၊ အတူေနသြားျဖစ္ၾကတာပဲေပါ့။

အိမ္ေထာင္က်ျပီးလို႔ ထင္သလို႔ျဖစ္မလာတဲ့အခါၾကေတာ့မွ ေယာက္်ားေတြက ညာတယ္၊
လိမ္တယ္ဆိုတဲ့ အသံထြက္လာတာပဲ။ကဗ်ာဆရာၾကီး ဟိုးမားက

*ေလာကၾကီးမွာ အၾကီးမားဆံုးအရာ ႏွစ္ခုရွိတယ္။ တစ္ခုက အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာ၊က်န္တစ္ခုက စစ္ဆိုတဲ့အရာပဲ*လို႔စပ္ဆိုထားတယ္။

အိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာလည္း ဟိုးမားေျပာတဲ့ အခ်စ္နဲ႔စစ္ ပံုစံငယ္ကို ၾကည္ႏုိင္တယ္။ အခ်စ္ေရးကေနျပီး ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အိမ္ေထာင္မွာသားသမီးျပသာနာ၊ေယာကၡမျပသာနာ၊ျပီးေတာ ့တစ္ျခားတစ္ျခား ျပသာနာေတြ.....အိမ္ေထာင္မက်ခင္ကလို မၾကင္နာေတာ့တာေတြ ဂရုမစိုက္ အေလးမထားေတာ့တာေတြ....ျပီးေတာ့လည္း တစ္ျခားဟာေတြနဲ႔ေပါ့ေနာ္၊ၾကံဳလာတဲ့အခါ
လင္နဲ႔မယား စကားေတြမ်ား၊ ရန္ေတြျဖစ္၊ စစ္ခင္းၾကေပါ့။ တစ္ဖက္က တစ္ဖက္ကိုအလွ်ာ့ေပးျပီး အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားတာလဲရွိတာေပါ့။ဆင္းသြားရုံဆိုေတာ္ေသးတယ္။

ျပန္တတ္လာဖို႔ အလားအလာရွိေသးတယ္ဆိုရမွာပဲ။(လိႈင္းနဲ႔ေက်ာက္ေဆာင္)လိုေပါ့။

ပင္လယ္လိႈင္းက အေျပးအလႊားတက္လာျပီ ေက်ာက္ေဆာင္ၾကီးကို ၀ုန္းကနဲ႔၀င္တိုက္တယ္၊ေၾကညာျပီး.....ေက်ာက္ေဆာင္နဲ႔
လိႈင္းစစ္ခင္းသလိုပဲ။အိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာလည္း လင္နဲ႔မယားဟာအလိုမက်စရာေတြ၊ျပသာနာေတြနဲ႔ ၾကံဳတဲ့အခါ ရန္စစ္ခင္းၾက။မိန္းမကရွင္နဲ႔အတူမေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ေျပာဆိုျပီး အိမ္ေပၚက ဆင္း၊ သူ႔အေမအိမ္ျပန္သြားတယ္။

မိန္းမ အိမ္ေပၚကဆင္းျပီး ျပန္သြားေတာ့လည္း က်န္ခဲ့တဲ့ေယာက္်ားဟာ ေဒါသေတြေျပသြားတဲ့အခါ ၀မ္းနည္းမႈေတြျဖစ္၊ ေနာင္တေတြရ၊ခ်စ္လို႔ၾကိဳက္လို႔မွ ယူထားတဲ့မိန္းမပဲေနာ္။ စိတ္မေကာင္းေတြျဖစ္၊ငုတ္တုတ္ထိုင္မႈိင္ျပီး မ်က္ရည္ေတြဘာေတြေတာင္က်တယ္။

မ်က္ရည္ကိုသုတ္၊
မင္းျပန္ဆုတ္လွ်င္
ငုတ္တုတ္ငါ့မွာ မႈိင္ရျမဲ.......

လိႈင္းရုိက္လိုက္လို႔ က်န္ခဲ့တဲ့ ပင္လယ္ေရေတြ ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚကေန စီးက်လာပံုက မ်က္ရည္ေတြ၊
ေတြေတြစီးက်ေနပံုမ်ဳိး။ဒါေပမယ့္.....

ငါ့ကို က်ဥ္ဖဲ၊ လိႈက္လဲွလဲွျဖင့္
မင္းလဲ လမ္းမွာငိုသြားျမဲ.....

ပင္လယ္ကိုျပန္ဆင္းသြားတဲ့ လိႈင္းသံကို ေသခ်ာ နားေထာင္ၾကည့္ရင္ ၀မ္းနည္းပက္လက္နဲ႔ ငိုရႈိက္သြားတဲ့ အသံမ်ဳိးေပါ့။

အဲဒီအတိုင္းပဲ စကားမ်ား၊ စစ္ခင္း၊ အရႈံးေပးျပီး ဆင္းသြားတဲ့ မယားျဖစ္သူဟာလည္း ျပန္သာသြားရတယ္။ ဘယ္စိတ္ခ်မ္းသာပါ့မလဲငိုရွႈိက္သြားမွာေပါ့။

မၾကာပါဘူး ၊ ေယာက္်ားျဖစ္တဲ့သူက ျပန္သြားတဲ့ မယားဆီကို လိုက္လာ၊ေနာင္ကို ဒီလိုမျဖစ္ေစရပါဘူး။ ဟိုလိုမျဖစ္ေစရပါဘူးနဲ႔
ကတိေတြေပး၊ေခ်ာ၊ႏွစ္သိမ့္၊ လိုက္ခဲ့ဖို႔ေခၚ၊ ေခၚေတာ့လည္း ျပန္ပါလာျပန္တာေပါ့ေနာ္။

နီးတက်က္က်က္၊ ေ၀းတသက္သက္.....ဆိုမဟုတ္လား။ ျပန္လိုက္လာျပီး အတူေနၾကျပန္ေတာ့လည္း.....တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ
အေၾကာင္းတစ္မ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္.....တက်က္က်က္နဲ႔ စစ္ထြက္ဖို႔ ျပင္ၾကဦးမွာေပါ့။
ေက်ာက္ေဆာင္နဲ႔ လိႈင္းနဲ႔ ဒီလိုပဲ ေတြဆံုလိုက္ၾက၊ရန္ျဖစ္လိုက္ၾက၊ ထြက္သြားလိုက္ၾက၊ျပန္လာလိုက္ၾက...နဲ႔။

ေ၀းတသက္သက္၊ နီးတက်က္က်က္
စိတ္လက္ရႊင္ပံု၊ ရူးသူ႔ဘံုမို႔
ျပန္ဆံုဦးစို႔ မင္းနဲ႔ငါ....တဲ့။

ပုထုဇဥ္သားေတြဟာ (အရိယာတို႔ရဲ႕ အျမင္ကေနၾကည့္ရင္ေတာ့) အရူးေတြေပါ့။ ဒီလူေတြေနေနတဲ့ ေနရာဟာလဲ အရူးတို႔ရဲ႕ဘံုေပါ့။အဲဒီအရူးတို႔ရဲဘံုမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပုထုဇဥ္လူသားေတြဟာဒီလိုပဲျဖစ္ပ်က္ေနၾကတာ.....။

ေကာင္းကင္ၾကီးက ျပာတယ္။

ၾကယ္ကေလးေတြက လင္းလက္တယ္။

လမင္းၾကီးက.....သာ

ေယာက္်ားေတြက.....ညာ၊ညာျပီးေတာ့လဲ ညာေနအုံးမွာ။

သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ေရ လိႈင္းဋီကာဆုိတဲ႕ ဆရာနႏၵာသိန္းဇံေရးတဲ႕စာေလးကိုၾကိဳက္လုိ႕ေ၀မွ်ေပးလုိက္ပါတယ္ေနာ္။

သူငယ္ခ်င္းတုိ႕လဲသေဘာက်မယ္ထင္ပါတယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္...